Sevgilimle 9 aydır birlikteyiz, ciddi bir ilişkimiz var yani ailesinin haberi var. O benim ilk aşkım ve onla çıkmadan önce evlenmeden öpüşmem diyordum, ilk öptüğüm adam evleneceğim adam olacak diyordum.. bir kaç kez öpmek istedi ama izin vermedim birgün hiç beklemediğim bir anda oldu,yani o an gözlerine bakıp herşeyi unuttum onu okadar çok seviyorum ki .. Zamanla daha çok yakınşlaştık, cinsel ilişkiye girmedik ama çizgiyi aştık işte detaylara girmek istemiyorum anlayın.. benim bu durumdan hoşlanmadığımı biliyor, ve bu yaptığımız yanlış dediğim zaman, seninle yaptığım hiçbirşeyden pişmanlık duymam, sen benimsin diyor.. Çok fedakar birisi aslında, yani kötü olduğum zamanlar hemen yanıma gelir beni mutlu etmeye çalışır, benim için gözyaşı döktüğü zamanlarda oldu..
- her ne olursa olsun, onunla cinsel ilişkiye girmem yani, o çok istiyor ama yanlış olduğunu çok iyi biliyor anlıyor beni.. Çoğu zaman kendini durduramıyor.. Kendimi kötü hissediyorum masumiyet kalmamış gibi aşkta.
Ben evlenmedden ılışkiye girmek istemiyorum diyorum çünkü o aramızdaki "büyü" bozulur , sana saygı duyuyorum diyor ama oturup konuşunca bile öpmeden dokunmadan duramıyor.. He bide kendisi ilkez bir türk kızıyla çıkıyor avrupada yaşıyoruz ikimizde.. ve bana gerçekten özel olduğumu hissetiriyor ailesine bahsetmiş soncuta onu ve çevresindekileride iyi tanıyorum saygılı biri olarak tanınıyor..
Ama beni bukadar arzulaması, her an dokunmak isteyişi neden böyle?