Çünkü insan aslen doğruyu bilen bir yapıdadır. Vicdan denilen iç mahkeme her daim doğru nedir yanlış nedir söyler için için insana. Fakat şeytan bazen o kadar yüksek sesle bağırır ki. Nefsi körükledikçe duymaz anlamaz oluruz vicdanımızı ve onun dediklerini yaparız. Sonra iş işten geçtiğinde şeytan hemen terkeder insanı ve işte o an anlarız ki yaptığımız yanlıştı. İşte o yüzden oluyor o pişmanlık.