İsyan etmiyorum her şeyin hayırlısı diyorum. Düşünüyorum hem fizik hem yüz güzelliğim var. İbadetlerimde , edebim de yaşadım yaşamaya devam edeceğim. Asla bir erkeğe yaklaşmadım istiyorum ki ilk ve son erkek eşim olsun ilk ona sarılayım. Gerek yemek becerim var ne bileyim gerek odamızda eşimi her yönden mutlu edeceğime de inanıyorum. Artık yaş da belli konularda zorluyor insanı ya sabır diyorum. Düşünüyorum da neden hala yuvamı kuramıyorum. Neden eşim diğer canım karşıma çıkmıyor diye üzülüyorum artık. Yaşıtlarımız çoluk , çocuğa karıştı :(